1.Жывапіс, як від мастацтва.
2 Графіка як від мастацтва.
3 Скульптура як від мастацтва
4 Жанры выяўленчага мастацва
5 Мастацтва Старажытнага Егіпта: архітэктура, культура, жывапіс
6.Мастацтва Старажытнай Грэцыі: архітэктура, культура, жывапіс
7. Мастацтва Старажытнага Рыма: архітэктура, культура, жывапіс
8. Мастацтва Сярэднявечча у Заходняй Еўропе, Раманскі і Гатычны стылі
9.Мастацтва Высокага Адраджэння ў Італіі (Леанарда, Мікуланджала, Рафаэль)
10. Стыль барока ў мастацтве Заходняй Еўропы.Агульная характарыстыка
11. Мастацтва Фларэнцыі XVII ст. Творчасць П.П.Рубенсана
12. Мастацтва Іспаніі XVII-XVIII ст. (творчасць Эль Грэка, Веласкес, Гойя )
13. Мастацтва Галандыі XVII ст. Творчасць Рамбранта
14. Класіцызм у мастацтве Францыі XVII-XVIII
15. Стыль ракако ў архітэктуры, інтэр’еры жывапісе Францыі
16. Рамантызм у выяўленчым Заходняй Еўропы
17. Мастацтва Францыі II-й паловы XIX ст
18. Жывапіс імпрэсіяністаў. Агульная характэрыстыка
19. Постімпрэсіянізм у еўрапейскім мастацтве
20. Асаблівасці старажытнарускага мастацтва. Творчасць Рублёва
21. Рускае мастацтва XVIII стагодззя (Ф.Рокатаў, Лявіцкі, Баравікоўскі)
22. Рускае мастацтва I паловы XIX стагоддзя (творчасць Брулова, Іванава, Фядотава)
23. Творчасць В. Пярова
24. Рускае мастацтва II паловы XIX стагоддзя. Творчасць мастакоў –“перасоўнікаў”
25. . Творчасць І. Крамскога
26. Творчасць Сурыкава
27. Творчасць І. Рэпіна
28. Рускі пейзаж II паловы XIX стагоддзя (Шышкін, Саўрасаў, Куінджы, Левітан)
29. Рускае мастацтва канца XIX пачатку XX стагоддзя. Творчасць Урубеля
30. Творчае аб’яднанне “Мир искусства»
31. Творчасць Сярова
32. Рускі жывапісны авангрард пачтку XX стагаддзя
33. Мастацтва Першай Айчынная вайны
34. Творчасць М.Шагала
35. Замкі і абарончыя храмыБеларусі XIV-XVIIIстагоддзя
36. Стыль барока у беларускім мастацтве XVII-XVIIIстагоддзя
37. Іканапіс у Беларусі XV-XVIII стагоддзя
38. Беларускае мастацтва XIX пачатку XX стагоддзя
39. Мемарыяльныя комплексы Беларусі 1960-70 г
40. Прадстаўнікі сучаснага выяўленчага мастацтва Беларусі
На развіццё беларускай іканапісу ў XVI-XVIIIвв. аказалі ўплыў тры хрысціянскія канфесіі: праваслаўе, уніяцтва і каталіцтва. Да сярэдзіны XVIв. на іканапісных палотнах знайшло адлюстраванне светапогляд простага народа, кананічныя сюжэты абразоў насычаюцца фальклорнымі матывамі і этнаграфічнымі бытавымі падрабязнасцямі з паўсядзённага жыцця вернікаў. На Брэстчыне (у прадмесці Берасця і ў горадзе Кобрыне) у Xviiiст. ствараліся вельмі самабытныя низкорельефные іконы ў тэхніцы лепкі і разьбы па левкасу з наступным залачэнне і серабрэннем формаў. Тэмперай пісаліся толькі твары і рукі. Густы і погляды мясцовага насельніцтва настолькі паўплывалі на іканаграфію, трактоўку сюжэтаў і маляўнічы мову абразоў XVIIв., што быў створаны больш зразумелы простага чалавека графічна-маляўнічы стыль лісты, пазней які атрымаў назву иконописный прымітыў. Гэта прасочваецца на абразах латыговского іканапісца (рэгіён Віцебшчыны) "Раство Хрыстова" і "Маці божая Адзігітрыя Мінская", а таксама ў іконе "Деисус" са Столінскага рэгіёна і інш. Варта падкрэсліць, што иконописный прымітыў - гэта толькі адно з напрамкаў у беларускай іканапісу, так як ён развіваўся паралельна з традыцыйным иконописным мовай, якія мелі сваю спецыфіку ў кожным асобным рэгіёне, што відавочна на прыкладзе абразоў "Грамніцы", "Мікола з жыціем", "Авраамий і Меркурый Смаленскія". Беларускія іконы адрозніваюцца своеасаблівым пераасэнсаваннем візантыйскай іконаграфічнай стылістыкі, старажытнарускіх і балканскіх, рэнесансных і барочных ідэяў, шырокім пранікненнем жанравых элементаў свецкага жывапісу, развіццём апавядальнасці сюжэтаў, расліннай орнаментацией разьбяных па левкасу фонавым. Пад уздзеяннем ідэй стылю барока беларускія іканапісцы стварылі мясцовы варыянт гэтага стылю, які атрымаў пазней назву "нізавое барока". У беларускіх абразах выявіліся такія рысы, як характарнасць тыпажу, перадача натуральных чалавечых настрояў (плач, радасць, смутак) і востра схопленых жыццёвых сітуацый (нараджэнне дзіцяці, пахаванне і інш.), мясцовыя пейзажы, архітэктура, інтэр'еры, мэбля, посуд, адзенне, тыпажы сялян, шляхты, князёў. Па абразах можна вывучаць этнаграфічныя прыкметы вясковага і гарадскога ладу жыцця. У беларускіх абразах ўпершыню праявіліся такія жывапісныя жанры, як нацюрморт і нават шляхецкі партрэт, сельскі тыпаж пры малюнку лікаў святых. Выключная самастойнасць беларускай іконы у тым, што ў выніку творчай перапрацоўкі беларускімі мастакамі велізарнай культурнай спадчыны Візантыі і магутнага ўздзеяння заходнееўрапейскай жывапісу, у тым ліку такіх яе стыляў, як рэнесанс і барока, а таксама кампрамісных канцэпцый уніяцкага веравызнання, яна эвалюцыянавала да ўласнай цэльнасьці і самакаштоўнасці і вылучылася сярод абразоў суседніх славян.
