УВОДЗІНЫ 3
1. Гісторыя беларускай мовы 4
2. Старажытнарымская і беларуская мовы 6
ЗАКЛЮЧЭННЕ 9
СПІС ЛІТАРАТУРЫ 10
Першыя пісьмовыя звесткі пра славян, мова якіх з’яўлялася неад’емнай часткай штодзённага побыту, сустракаюцца ў старажытнарымскіх вучоных і пісьменнікаў – Герадота, Тацыта, Пталамея яшчэ да нашай эры (звыш 2000 гадоў таму). Да 9 ст. адзінства славян распалася на тры падгрупы як па геаграфічных, так і ўласна моўных прыкметах: усходняя, заходняя і паўднёвая. Але яшчэ ў 11 ст. моўныя адрозненні паміж усімі славянскімі плямёнамі не выходзілі за межы міждыялектных адрозненняў, што існуюць унутры любой сучаснай славянскай мовы. На сённяшні час усходнеславянскія мовы распадаюцца на беларускую, рускую і ўкраінскую. [1, c. 8]
Як адзначалася ў першым параграфе, асноўныя асаблівасці
1. Антанюк Л.А. Беларуская мова. Лінгвістычны кампендыум / Л.А. Антанюк, Б.А. Плотнікаў. – Мн., 2003
2. Плотнiкаў Б.А. Агульнае мовазнаўства / Б.А. Плотнiкаў. – Мн., 1994
3. Янкоўскi Ф.М. Гiстарычная граматыка беларускай мовы / Ф.М. Янкоўскi. – Мн.. 1989
4. Нацыянальны Інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь [Электронны рэсурс]/ http://knihi.com/Ivan_Laskou/Adkul_pajsla_bielaruskaja_mova.html, 20.12.2017.
