УВОДЗIНЫ 3
Асаблівасці скланення прозвішчаў, імёнаў і геаграфічных назваў 4
ЗАКЛЮЧЭННЕ 8
СПІС ВЫКАРЫСТАНЫХ КРЫНІЦ 9
Такiм чынам, на ўзор наз агульнага роду скланяюцца
1 Прозвішчы на -а(-я)
2 Прозвішчы тыпу Барута, Пархута, Станюта
3 прозвішчы на -эня(-еня),-уня(-юня)
Не скланяюцца:
1 мужчынскія і жаночыя прозвішчы на -о
2 прозвішчы на -іх, -ых,
3 муж і жан прозвішчы на -аў(-ав), -еў(-ев), -оў(-ов), -ін(-ын) маюць склонавыя формы наз і прыметнікаў
4 прозвішчы на -оў(-аў), -еў(-ёў), -ін(-ын) у Т.скл адз.л. маюць канчатак -ым, а назвы населеных пунктаў -ам
Пры скланенні ўласных геаграфічных назваў (тапо- німаў) у першую чаргу трэба мець на ўвазе род агуль- ных назоўнікаў, ад якіх гэтыя тапонімы ўтварыліся, і тып асновы.
1. Азарка, В. У. Беларуская мова: Спецыяльная лексіка/ В. У. Азарка, А. С. Васілеўская, М. М. Круталевіч. – Мінск, 2004.
2. Антанюк, Л. А. Беларуская навуковая тэрміналогія: фарміраванне, структура, упарадкаванне, канструяванне, функцыяніраванне/ Л. А. Антанюк. – Мінск, 2007.
3. 4 Асновы культуры маўлення і стылістыкі / пад рэд. У.В.Анічэнкі. – Мн., 2006.
4. Бадзевіч З. І. Курс беларускай мовы/ З. І. Бадзевіч, Л. І. Сямешка, І. Р. Шкраба. – Мінск, 2006.
5. Каляда, А. Беларускае літаратурнае вымаўленне: практыкум па дыкцыі і арфаэпіі/ А. Каляда. – Мінск, 2006.
6. Ляшчынская, В. А. Беларуская мова. Тэрміналагічная лексіка: вучэбны дапаможнік/ В. А. Ляшчынская. – Мінск, 2001.
7. Ляшчынская, В. А. Студэнту аб мове: прафесійная лексіка/ В. А. Ляшчынская. – Мінск, 2003.
8. Мінакова, Л. М. Беларуская навукова-тэхнічная тэрміналогія: фарміраванне, функцыянаванне, развіццё/ Л. М. Мінакова, С. М. Аніськова, А. А. Станкевіч. – Гомель, 2004.
9. Правілы беларускай арфаграфіі і пунктуацыі: зацверджаны Законам Рэспублікі Беларусь ад 23 ліпеня 2008 г.№ 420-З. – Мінск: Дыкта, 2009.
10. Старавойтава, Н. П. Беларуская мова: гісторыя і сучаснасць: вучэбна-метадычны дапаможнік для нефілалагічных спецыяльнасцей/ Н. П. Старавойтава. – Мінск, 2006.
